107- MÂ’ÛN SURESİ

Mekkîdir, yedi âyettir.

(İstenen şey ve bilhassa su, zekât anlamına gelen bu söz, sûrenin son âyetinde geçer. İlk âyetinde geçen din sözünü alarak "Din sûresi" diyenler de vardır. Mugıyra oğlu Velid, yahut Harb oğlu Ebu-Süfyan, yahut da Vâil oğlu Âs hakkındadır. Bâzıları, bir kısmı Medenîdir ve münafıkların başı Ubeyy oğlu Abdullah hakkındadır demişlerdir.)

Rahman ve Rahîm Allah Adıyla

1- Gördüm mü yalanlayanı dîni?

2- İşte budur o kimse ki horlar yetîmi.

3- Ve doyurmaz da, önayak olmaz da doyurmaya yoksulu.

4- Vay hallerine o namaz kılanların.

5- Öylesine namaz kılanların ki namazlarını unuturlar.

6- Ve onlar, bütün işlerini gösteriş için yaparlar.

7- Ve zekât vermeyi menederler.