| Türkçe | English | Arabic |
12
Günahları İtiraf Edip Yüce
Allah’a Dönüş (Tövbe) İstemi Hakkındaki Duası
Allah’ım, senden (bir şey) istememe üç haslet engel oluyor; bir haslet de senden (bir şey) istemeye itiyor beni. (Rabbim,) Yerine getirmediğim, getirmekte ağır davrandığım emirlerine, tereddüt etmeden işlediğim yasaklarına ve şükrünü eda etmekte kusur ettiğim nimetlerine bakınca, senden (bir şey) istemeye utanıyorum. Sana yönelenlere, hüsnü zanla dergâhına gelenlere olan lütuf ve fazlını görünce de, senden istekte bulunmaya cüret ediyorum. Çünkü, senin bütün ihsanların bir lütuf, bütün nimetlerin karşılıksız bir bağıştır. Ey mâbudum, şimdi ben, zilletle boyun eğmiş bir halde izzet kapının önünde durmuş, çoluk çocuğu çok, fakr u zaruret içindeki biri gibi utanarak senden (lütuf ve merhametini) dileniyorum ve itiraf ediyorum ki, bana ihsanda bulunduğun zaman sana karşı gelmemeye gayret etmekten başka bir şey yapmış değilim ve hiçbir zaman da senin lütuf ve fazlından mahrum kalmamışım. Şimdi ey Rabbim, katında kötü şeyler kazandığımı ikrar etmek, bana bir yarar sağlar mı? Çirkin işler yaptığımı itiraf etmek, beni senden (senin azabından) kurtarır mı? Yoksa, bulunduğum durum itibariyle gazabını mı hakkettim?! Yoksa seni çağırırken gazabınla mı cevap vereceksin?! Seni tenzih ediyorum! Tövbe kapısını yüzüme açık bıraktıktan sonra senden ümit kesmem. Aksine, günahları büyük, bahtı dönmüş, amel zamanının bittiğini, ömrünün sona erdiğini görüp senden kurtulamayacağını, senden kaçamayacağını anlayınca, tertemiz bir kalple sana dönüp ihlasla tövbe eden, sonra da karşında eğilip bükülerek, başını aşağı salarak, korkudan dizleri titreyerek gözyaşları suratını ıslatmış bir halde kısık bir sesle seni çağıran, sana yalvaran, kendine zulmetmiş, Rabbinin saygınlığını küçümsemiş hakir bir kul gibi; “ey merhametlilerin en merhametlisi; ey merhamet arayanların yöneldiği en merhametli zat; ey mağfiret dileyenlerin etrafında dolaştığı en şefkatli Zât-ı Kibriya; ey affı cezalandırmasından çok olan; ey rızası gazabından bol olan; ey güzel affıyla yaratıklarına minnet koyan; ey kullarını tövbelerinin kabul olacağına alıştıran; ey kötülerin tövbeyle ıslah olmalarını sağlayan; ey kullarının az amellerine razı olan; ey onların az amellerine çok mükâfat veren; ey dualarına icabet etmeyi onlar için tazmin eden ve ey lütfuyla onlara en iyi ödülü vereceğini vaad eden (yüce Allah)!” diyerek seni çağırırım, sana yalvarırım. Çünkü ben, sana isyan edip de bağışladığın en isyankâr, mazeret gösterip de mazur gördüğün en kötü ve tövbe edip de tövbesini kabul ettiğin en zalim kişi değilim. Buradan sana yönelerek, kaçırdığı fırsatlara pişman olan; devşirdiği günahlardan korkan; yaptıklarından utanç duyan; senin indinde büyük günahı affetmenin büyük bir şey olmadığını, bunun sana göre kolay bir iş olduğunu, hadsiz hesapsız suçlara göz yumabileceğini bilen ve sana en sevimli kulun; sana karşı büyüklük taslamayı terkeden, günahlardan sakınan ve sürekli bağışlanma talebinde bulunan kul olduğunun bilincinde olan biri olarak tövbe ediyorum. (Ey Rabbim,) Büyüklük taslamaktan, günahlara devam etmekten sana sığınırım. Kusur ettiğim hususlarda senden bağışlanmamı dilerim. Âciz olduğum, güç yetiremediğim konularda senden yardım isterim. Allah’ım, Muhammed ve âline salat eyle ve üzerime farz ettiklerini bana bağışla; hakkettiğim cezalandırmalarından beni kurtar; günah ehlinin korktuğu (cehennem azabı)ndan bana güvence ver. Çünkü sen, af ile dolusun; mağfiret için umulansın; bağışlama ile tanınmışsın; hacetimi senden başka kimseden dilemem; günahımı senden başka bağışlayacak olan yoktur. Her türlü eksiklik sıfatından münezzehsin sen. Senden başka kimse bana zarar veremez, senden başka kimseden korkmam. Hiç şüphesiz, sen takva ehlisin; mağfiret ehlisin. Muhammed ve âline salat eyle ve hacetimi gider, dileğimi kabul et; günahımı bağışla, korkumu güvene çevir. Hiç kuşku yok, sen her şeye kadirsin ve bunlar sana pek kolaydır. Âmin, ya Rabbe’l-âlemin.
|
12 One of his
prayers in confession and repentance of God. O
Lord, three habits hinder me from praying unto Thee and one habit urges me
to it. Delay in doing that which Thou
didst order me to perform keeps me from prayer on account of shame, the
thing Thou didst forbid me to do and to which I hastened likewise hinders me
and the favor Thou didst confer on me and for which I failed to return
thanks. That which urges me to pray
unto Thee is Thy Kindness to the one who turns his face towards Thee and who
comes hopefully to Thee, for all Thy Favor is kindness, and all Thy
Blessings are favor upon me (not as a reward for my right). Therefore, behold me here, O
Lord, standing at the gate of Thy Glory in the attitude of one who trembles
in submission, entreating Thee, in my shame, in the spirit of the poor and
needy confession unto Thee that I never acknowledged Thy Favors, save by
refraining from sinning against Thee and that I was never, in all my
circumstances, without Thy Bounty. Will, therefore, O Lord, my
confession to Thee of the evils I have committed avail me anything? Will my admission to Thee of
wrongs I have done deliver me from Thy Wrath? Or, hast Thou, in this, my
situation, irrevocably decreed Thy Wrath for me? Does, in the time of praying,
Thy displeasure. inseparably cling to me? O Holy One, I do not despair of
Thy Mercy, whilst Thou.hast surely opened for me the gate of repentance unto
Thee. Nay, I speak the words of a
despicable creature, one unjust to his own soul, one who underrates the
dignity of his Lord, one whose sins are great and wax larger and whose days
have passed and ended until he found that the opportunity for action had
expired, the duration of life was finished and he was convinced that there
was no escape for him from Thee and no refuge. Then he presented himself to
Thee, with conversion and sincerity, repented unto Thee. SO, he stood up in Thy Presence
with a pure, clean heart and addressed Thee in a low faltering voice. Verily, he bowed before Thee
till he became crooked and bent down his head till he was doubled. Verily, his fear caused his
legs to tremble and tears flowed down his cheeks. He calls upon Thee saying O
Most Merciful. O Most Compassionate of those to whom seekers after mercy
continually come. O Most Gracious of those Whom seekers after pardon
approach. O Thou I repent unto Thee, in this my
situation, the repentance of one ashamed of what he neglected to perform,
afraid of what he has accumulated against him. Sincerely sorry for what he
fell into. Knowing that the forgiving of
sins is not too great a task for Thee. Not too difficult for Thee. The enduring of excessive
wrongs is not hard upon Thee. The most favorite of Thy
creatures is one who gives up pride and abstains from persisting (in wrong)
and constantly asks pardon. I clear myself before Thee from
being proud, crave Thy Protection against persisting (in sin), ask Thy
Pardon for what I failed in and beg Thy Assistance in what I am too weak to
do. O Lord, bless Muhammad and his
descendants. Forgive me what is due unto
Thee from me. Save me from what I deserve
from Thee.
Verily, Thou deserves" to be
feared. (Thou) art worthy of forgiving sins. Bless Muhammad and his
descendants. Fulfill my need. Grant my wish.
Forgive my sins and quell the dread of my soul. Verily, Thou hast Power over
everything and this is easy for Thee. Amen, Lord of the Worlds!
|
12
وَكانَ مِنْ دُعائِهِ عَلَيْهِ السَّلامُ فِي الاِْعْتِرافِ وَطَلَبِ
التَّوْبَةِ إِلَى اللّهِ تَعالى
أَللّهُمَّ
إِنَّهُ يَحْجُبُني عَنْ مَسْأَلَتِكَ خِلالٌ ثَلاثٌ، وَتَحْدُوني عَلَيْها
خَلَّةٌ واحِدَةٌ.
يَحْجُبُني
أَمْرٌ أَمَرْتَ بِهِ فَأَبْطَأْتُ عَنْهُ، وَنَهْىٌ نَهَيْتَني عَنْهُ
فَأَسْرَعْتُ إِلَيْهِ، وَنِعْمَةٌ أَنْعَمْتَ بِها عَلَىَّ فَقَصَّرْتُ في
شُكْرِها. وَيَحْدُوني عَلى مَسْأَلَتِكَ تَفَضُّلُكَ عَلى مَنْ أَقْبَلَ
بِوَجْهِهِ إِلَيْكَ، وَوَفَدَ بِحُسْنِ ظَنِّهِ إِلَيْكَ، إِذْ جَميعُ
إِحْسانِكَ تَفَضُّلٌ، وَإِذْ كُلُّ نِعَمِكَ ابْتِداءٌ.
فَها أَنَا ذا
يا إِلهي واقِفٌ بِبابِ عِزِّكَ، وُقُوفَ الْمُسْتَسْلِمِ الذَّليلِ،
وَسائِلُكَ عَلَى الْحَياءِ مِنّي سُؤالَ الْبائِسِ الْمُعيلِ، مُقِرٌّ لَكَ
بِأَ نّي لَمْ أَسْتَسْلِمْ وَقْتَ إِحْسانِكَ إِلاّ بِالاْقْلاعِ عَنْ
عِصْيانِكَ، وَلَمْ
أَخْلُ فِي
الْحالاتِ كُلِّها مِنِ امْتِنانِكَ.
فَهَلْ
يَنْفَعُني يا إِلهي إِقْراري عِنْدَكَ بِسُوءِ مَا اكْتَسَبْتُ ؟ وَهَلْ
يُنْجيني مِنْكَ اعْتِرافي لَكَ بِقَبيحِ مَا ارْتَكَبْتُ؟ أَمْ أَوْجَبْتَ لي
في مَقامي هذا سُخْطَكَ؟ أَمْ لَزِمَني في وَقْتِ دُعائي مَقْتُكَ؟
سُبْحانَكَ لا
أَيْأَسُ مِنْكَ وَقَدْ فَتَحْتَ لي بابَ التَّوْبَةِ إِلَيْكَ، بَلْ أَقُولُ
مَقالَ الْعَبْدِ الذَّليلِ الظّالِمِ لِنَفْسِهِ، الْمُسْتَخِفِّ بِحُرْمَةِ
رَبِّهِ، الَّذي عَظُمَتْ ذُنُوبُهُ فَجَلَّتْ، وَأَدْبَرَتْ أَيّامُهُ
فَوَلَّتْ، حَتّى إِذا رَأى مُدَّةَ الْعَمَلِ قَدِ انْقَضَتْ، وَغايَةَ
الْعُمُرِ قَدِ انْتَهَتْ، وَأَيْقَنَ أَنَّهُ لا مَحيصَ لَهُ مِنْكَ، وَلا
مَهْرَبَ لَهُ عَنْكَ، تَلَقّاكَ بِالاِْنابَةِ، وَأَخْلَصَ لَكَ التَّوْبَةَ،
فَقامَ إِلَيْكَ بِقَلْب طاهِر نَقِىٍّ، ثُمَّ دَعاكَ بِصَوْت حائِل خَفِىٍّ،
قَدْ تَطَأْطَأَ لَكَ فَانْحَنى، وَنَكَّسَ رَأْسَهُ فَانْثَنى، قَدْ أرْعَشَتْ
خَشْيَتُهُ رِجْلَيْهِ، وَغَرَّقَتْ دُمُوعُهُ خَدَّيْهِ، يَدْعُـوكَ بِيـا
أَرْحَـمَ الرَّاحِمينَ، وَيا أَرْحَمَ مَنِ انْتابَهُ الْمُسْتَرْحِمُونَ،
وَيا أَعْطَفَ مَنْ أَطافَ بِهِ الْمُسْتَغْفِـرُونَ، وَيا مَـنْ عَفْوُهُ
أَكْـثَرُ مِنْ نِقْمَتِهِ، وَيا مَنْ رِضاهُ أَوْفَرُ مِنْ سَخَطِهِ، وَيا
مَنْ تَحَمَّدَ إِلى خَلْقِهِ بِحُسْنِ التَّجاوُزِ، وَيا مَنْ عَـوَّدَ
عِـبادَهُ قَبُـولَ الاِْنابَةِ، وَيا مَنِ اسْتَصْلَحَ فاسِدَهُمْ
بِالتَّوْبَةِ، وَيامَنْ رَضِىَ مِنْ فِعْلِهِمْ بِالْيَسيرِ، وَيا مَنْ كافَأَ
قَليلَهُمْ
بِالْكَثيرِ، وَيا مَـنْ ضَمِـنَ لَهُـمْ إِجـابَةَ الدُّعـاءِ، وَيا مَنْ
وَعَدَهُمْ عَلى نَفْسِهِ بِتَفَضُّلِهِ حُسْنَ الْجَزاءِ، ما أَنَا بِأَعْصى
مَنْ عَصاكَ فَغَفَرْتَ لَهُ، وَما أَنَا بِألْوَمِ مَنِ اعْتَذَرَ إِلَيْكَ
فَقَبِلْتَ مِنْهُ ، وَما أَنَا بِاَظْلَمِ مَنْ تابَ إِلَيْكَ فَعُدْتَ
عَلَيْهِ.
أَتُوبُ
إِلَيْكَ في مَقامي هذا تَوْبَةَ نادِم عَلى ما فَرَطَ مِنْهُ، مُشْفِق مِمَّا
اجْتَمَعَ عَلَيْهِ، خالِصِ الْحَياءِ مِمّا وَقَعَ فيهِ، عالِم بِأَنَّ
الْعَفْوَ عَنِ الذَّنْبِ الْعَظيمِ لايَتَعاظَمُكَ، وَأَنَّ التَّجاوُزَ عَنِ
الاِْثْمِ الْجَليلِ لايَسْتَصْعِبُكَ، وَأَنَّ احْتِمالَ الْجِناياتِ
الْفاحِشَةِ لا يَتَكَأَدُكَ، وَأَنَّ أَحَبَّ عِبادِكَ إِلَيْكَ مَنْ تَرَكَ
الاْسْتِكْبارَ عَلَيْكَ، وَجانَبَ الاِْصْرارَ، وَلَزِمَ الاْسْتِغْفارَ.
وَأَنَا
أَبَرأُ إِلَيْكَ مِنْ أنْ أسْتَكْبِرَ، وَأعُوذُ بِكَ مِنْ أنْ أُصِرَّ،
وَأَسْتَغْفِرُكَ لِما قَصَّرْتُ فيهِ، وَأَسْتَعِينُ بِكَ عَلى ما عَجَزْتُ
عَنْهُ.
أَللّهُمَّ
صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ، وَهَبْ لي ما يَجِبُ عَلَىَّ لَكَ، وَعافِني
مِمّا أَسْتَوْجِبُهُ مِنْكَ، وَأَجِرْني مِمّا يَخافُهُ أَهْلُ الاِْساءَةِ،
فَإِنَّكَ مَلِيءٌ بِالْعَفْوِ، مَرْجُوٌّ لِلْمَغْفِرَةِ، مَعْرُوفٌ
بِالتَّجاوُزِ، لَيْسَ لِحاجَتي مَطْلَبٌ سِواكَ، وَلا لِذَنْبي غافِرٌ
غَيْرُكَ، حاشاكَ،
وَلا أَخافُ
عَلى نَفْسي إِلاّ إِيّاكَ، إِنَّكَ أَهْلُ التَّقْوى وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ،
صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَاقْضِ حاجَتي، وَأَنْجِحْ طَلِبَتي،
وَاغْفِرْ ذَنْبي، وَآمِنْ خَوْفَ نَفْسي، إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَىْء قَديرٌ،
وَذلِكَ عَلَيْكَ يَسيرٌ، آمينَ رَبَّ الْعالَمينَ.
|
| http://ehlibeytkutuphanesi.tripod.com |